Naam: Alexander Picard
Geboortedatum: 29-10-1988
Woonplaats: Chaam
Lengte: 1.87 m
Gewicht: 74 kg
Studie: Bouwkunde (master Uitvoeringstechniek) aan de Technische Universiteit te Eindhoven.
Sport: Als klein jongetje, ging mijn vader regelmatig naar hardloopwedstrijden. Zo zijn mijn broer (Sjors) en ik toen ook aan het hardlopen gegaan. We gingen behoorlijk wat stratenloopjes in de omgeving af, met wisselend succes. Sjors won regelmatig, ik kwam niet verder dan af en toe een derde plaats.
Op iets latere leeftijd zijn we ons met andere sporten bezig gaan houden. Samen met vrienden zijn wij gaan judo-en, tennissen, zelfs schaken en later ook voetballen.
Eén keer in het jaar wordt in ons dorp de 8 van Chaam, een na-tour criterium, georganiseerd. Dit wielerevenement is altijd één van de hoogtepunten van de Chaamse kalender: deze dag staat helemaal in het teken van wielrennen. Ook ik raakte besmet met het wielervirus. Mijn oom kwam regelmatig wat langsbrengen op de racefiets en ook onze buren vertrokken welke zondagochtend voor een rit. Zo kwam ik met het wielrennen in aanraking: Na een aantal jaar paste ik ineens op de oude wielrenfiets die in de garage stond en zo heb ik, samen met een vriend (Nicky Verdaasdonk), de wielersport ontdekt. Van mijn oom kreeg ik later een racefiets en van de buren kreeg ik wat wielerkleding. Niet veel later werd ik lid van de plaatselijke wielervereniging en deed ik elke week een rondje mee.
Nadat ik Nicky in de 8 van Chaam, mee zag rijden wist ik dat ik dat ook wilde. Zo ben ik op 17-jarige leeftijd wielerwedstrijden gaan rijden. Niet veel later bleek dat het rijden in een peloton niets voor mij was. Ik was te bang, durfde niet te wringen en hing zodoende altijd aan het laatste wiel. Toch bleef ik er plezier in houden.
Viavia kreeg ik verhalen te horen over een combinatiesport; de duathlon. Nadat ik in 2005 mijn eerste wedstrijd in Etten-leur mee had gedaan, was ik nog niet echt overtuigd. Het was vrij zwaar. Het jaar daarna besloot ik terug te gaan als Duo, waarbij Nicky mijn fietser was en toen wonnen we overtuigend. In 2007 deed ik weer alleen mee en won ik mijn eerste duathlon bij de junioren.
Na een ongeval tijdens een training op vakantie in Oostenrijk, scheurde ik een aantal pezen in mijn hand af. Fietsen zat er even niet in en ik besloot na een paar weken het lopen weer wat op te pakken om in conditie te blijven. Een 10-km wedstrijdje met een niet onaardige tijd bracht het plezier meteen terug. Om de week liep ik een wedstrijdje en elke keer verbeterde ik mezelf met bijna een minuut. Niet veel later liep ik onder de 35 minuten op 10km.
Ik bedacht me dat dit misschien wel een goed moment was om weer eens een duathlon te doen. Zo ging ik dat jaar een aantal wedstrijden af. Geen groot succes, maar ik merkte wel dat dit misschien wat voor mij zou kunnen zijn. Ik kwam bij een wedstrijd in aanraking met Armand van der Smissen. Armand kende Sjors al vanuit het hardlopen en had mij tijdens voorgaande wedstrijden ook een aantal keer kort gesproken. Hij enthousiasmeerde mij voor de duathlonsport en nodigde me in 2010 uit om mee te gaan op trainingsweek naar de Alpe d’Huez, om vervolgens daar aan de wedstrijd deel te nemen. Ik won de wedstrijd in de beloftencategorie, maar nog belangrijker: Ik leerde de duathleten kennen als een leuke, gezellige groep. Ik was ervan overtuigd dat ik meer wilde binnen deze sport.
Inmiddels win ik regelmatig Nederlandse wedstrijden en werd ik twee keer tweede op het NK. Ik start in de Franse Grand Prix wedstrijden voor mijn Franse ploeg (voorheen Les Tritons Meldois, tegenwoordig voor Team Noyon). Europese successen bleven nog achterwegen: Ik blijf vooral een fietser die zijn voordeel verliest bij de stayerwedstrijden. Door beter te gaan lopen, hoop ik straks wel mee te kunnen doen om de prijzen.
Inmiddels waag ik me nu en dan ook aan de Powerman wedstrijden. Dit zijn duathlons over de lange afstand.
Alexander Picard 